Տղե՛րք, «Անասնաֆերման» ուշադի՞ր եք կարդացել

Ես մամուլի մի շարք էջեր եմ նվիրել Շորժա-Վարդենիս ավտոճանապարհի անբարվոք վիճակին: Ինչ խոսք, գուցե թերթի այս տարվա առաջին համարում չանդրադառնայի էլ դրան, եթե Ամանորի նախաշեմին` դեկտեմբերի 29-ին, ՀՀ մի շարք հպարտ ու, վստահ եմ, դուխով, քաղաքացիների հետ չարգելափակվեի Երևանի Կենտրոնական ավտոկայարանում:
Այդ օրը Նորատուս համայնքի բնակիչները փակել էին Գավառ-Երևան ավտոճանապարհը, պատճառն այն էր, որ ՍԱՊ-ը արգելել էր Սևանա լճից ձուկ որսալ: Ի՞նչ խոսք, ձուկը` ձուկ, բնությունը` բնություն, բայց մարդկանց անօրինական պահանջը բարոյական տեսանկյունից միանգամայն իրավացի էր. սնվելու համար գումար պե՞տք է, թե՞ ոչ, Սևանը միակ տարբերակն է Գեղարքունիքի մարզում: Ինչևէ, անդրադառնանք բուն թեմային: Ճանապարհի արգելափակման պատճառով սպասարկող երթուղին չէր աշխատում: Թե այդ ընթացքում ինչով էր զբաղված տրանսպորտի նախարարությունը, հայտնի չէ, միայն կարող եմ ասել, որ մարդիկ տուն հասնելու համար ստիպված էին եռակի, քառակի, անգամ հնգակի վճարել տաքսիներին: Եղան դեպքեր, երբ մարդիկ ստիպված տաքսիներին վճարում էին քսան-քսանհինգ հազար դրամ: Ահա «Նոր Հայաստանի» ողջ պերճանքն ու թշվառությունը: Մարդիկ արգելափակվել են, Ամանորի նախօրեին մնացել դրսում, բայց գործելու փոխարեն` ձայն բարբառոյ յանապատի. այն դեպքում, երբ, եթե Գավառ-Երևան մայրուղին փակ էր, հանգիստ գործում էր Շորժա-Վարդենիսը, այդ կողմով կարելի էր երթուղայիններ տրամադրել, բայց ինչպես նկատեցինք տեղում, «ձեռք չէր տալիս» իրենց: Իհարկե, Շորժա-Վարդենիսն էլ իր ձյունամաքրմամբ առանձնակի չէր փայլում, կասեի` տեսարանը վհատեցուցիչ էր, բայց մի կերպ կարելի էր հասնել:

Բայց սա դեռ ամենը չէ, կարելի էր դրա վրա աչք փակել, եթե տոնական օրերին Վարդենիսի ու Ճամբարակի ճանշիններն իրենց անօրինական պարապուրդով չփչացնեին մարդկանց օրինական արձակուրդները, տոնական տրամադրությունները: Կարճ կապեմ, Շորժա-Վարդենիս ավտոճանապարհի մի զգալի հատված, որը համընկնում է Ջիլ, Ծափաթաղ, Փամբակ, Արեգունի համայնքներին, բացարձակապես չի մաքրվել, առաջացել է մերկասառույց, տեղ-տեղ` բացահայտ վթարավտանգ, բայց աղով կամ ավազով չի մշակվել: Այսինքն` կարելի է ասել, որ հիշյալ ավտոճանապարհի վրա վերին օղակներում պետական մակարդակով թքած ունեն:

Պարոնայք պետական օղակներ, վաղը, երբ հիշյալ ժողովրդի քվեի կարիքն ունենաք, նրան հպարտ եք կոչելու, դուխով եք կոչելու, հզոր ու հաղթանակած եք կոչելու, այնինչ հիմա, երբ նա վստահում է ձեզ, այս վերաբերմունքով նվաստացնում եք նրան: Թե՞ «Անասնաֆերման» շատ ուշադիր եք կարդացել...
Սա՞ է նորը, սա՞ է փոփոխվածը, տղերք, մի ասեք նման բաներ, ծիծաղելի է, ամոթ ունեցեք ու գործ արեք, դրա համար դուք վարձատրվում եք: Ի դեպ, գիտե՞ք, որ Շորժա-Վարդենիս ճանապարհն անմիջապես հարում է հայ-ադրբեջանական սահմանին, գիտե՞ք, որ այդ ճանապարհն առաջին անհրաժեշտության է, հո միայն Երևանով չէ՞, հո միայն նախարարություններ կրճատելով չէ՞, մերժեք ձեր ներսի մերժելիքը:

Հարգանքով`
Ձեզ իշխանության բերող
Գևորգ ԳՅՈՒԼՈՒՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Դիվանագետ լինելու համար տարիքը բավարար չէ, բայց պարտադիր է
• «Ես ենթարկվում եմ օրենքին, իսկ օրենքն ինձ թույլ է տվել աշխատել»
• Օրենքի երկի՞ր, թե՞ փակ բաժնետիրական ընկերություն
• Ձև՞, թե՞ բովանդակություն
• «Տասը մետր խրամատ փորելն ավելի հեշտ է, քանի մի մետր գերեզմանափոս»
• Երեխաների դաստիարակության հաշվին չեն տնտեսում
• Արե՞լ ես, պատասխան տուր
• Քայլող Նիկոլից երկու հատ ունենք
• «Դիրքը հանձնողի մերը»…
• Ով տապալի, ով գնա դատարան
• Էլ հեղափոխություն մի՛ արեք
• Աղջիկն էլի ջուր է ծեծում
• Ես նման բան չէի սպասում նոր իշխանություններից
• Հայ բանասիրության գրական ակումբ
• Պետական շահի ու ազգային արժանապատվության ջրբաժանը
• Թողել ենք՝ քաղաքապետն աշխատի
• Ինչպե՞ս փորձանքն այդպես հեշտորեն Ֆրանսիա մտավ
• «Չեմ ցանկանում այս միջավայրում ամեն պատահական գիրք վաճառել»
• Թրյուդոյի ոտքերի ու փոշու արանքում
• Գերադասում եմ «քոլեցի» մնալ

Մեկնաբանություններ